Anlayabilmek Şiiri - Ümit Fatma Uçar

Kurulmuştu duvar üstüne
Tespihi fır dönüyordu elinde
Öfkesi koruma çevresinde
Canını yakmıştı öğrencimin
Sordum hayrola genç niye
Çalımla girdi söze
Sebebi liste,liste
Savurdu devirdi
Gözlerimi diktim
Sevgiyle baktım gözlerine
İstedim dökülsün iyice
Seni dinledim genç
şimdi sıra bende
İşim yargılamak değil
Sadece anlamak
Sorularım sıktı canını
Örneklerim uçurdu
Sustum sakince dinledim yine
Sevgiyle bir daha baktım gözlerine
Sustu durdu
Yüzünü acı kapladı.
Çok çekmiş kısacık hayattan
Tutmamış kimse elini
Okşamamış sevmemiş
Duymamış güzel bir söz
Önemsememiş bir kişi bile
Sen iyi yürekli güzel bir gençsin
Anlayabiliyorum seni deyince,
Tespihi aldı cebine
Duvardan inmişti bile
Çıktı öfkenin çemberinden
Sevecen ve nazik sözcüklerle
Özür diliyorum hocam
Söz döneceğim bıraktığım okula