Ben anlattın sana her şeyi ile bu hayatı
Sen dinledin ama anlamak istemedin
Ben buyum dedim sana her şeylerim ile
Sen dinledin beni ama anlamak istemedin
Ben oldum çamurlara düşen kalkan
Ben oldum yalın ayak taşlarda karda yürüyen
Toza toprağa belenmiş ellerin ve yüzüm ile
Anlattım bu hayatı ama sen anlamadım
Geceleri yok saydım hayata koşmak için
Gündüzleri güneşi fark edemedim alın terim den
Yorgun bedenim yığılmış kalırken ortalıklarda
Dudaklarım titreyerek anlatım ama sen anlamadın
Ellerim boştu cebin boş gözlerim ki hep boşlukta idi
Tüketmedim umutlarımı tükenmezde hiçbir zaman
Çün ki ben adamdım adam gibi yürek vardı bende
Anlattım sana dinledin ama sen anlamak istemedin
Yeter dedim bu günler bize olduğu gibi
Ellerimizin tutuşması bize her şeyleri getirir
Doymasak ta aç kalmayız günlerde kıtlık yok
Anlattım ama sen dinledin anlamak istemedin
Şükür deseydik yaratanımızın bu nimetlerine
Gelmezdi başımıza bin bir türlü ne bela ne çile
İşte hayat bu yaşayan insana insanlık dersi niye
Dedim ama sana dinledin, anlamak istemedin
19.02.2008 Zile
Mustafa İleriKayıt Tarihi : 2.2.2013 14:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa İleri](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/02/02/anlattim-sana.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!