Bir avuç toprakla sildim gözümü
Kurumasın yüzüm sevda topladım
Yagmurla rüzgarla örtüm üstümü
Öldürdün amma aşkını sakladım
Bedenim dört duvara girdi gün
Aşkını bagrıma bastıgım gündür
Güneşin yüzüme dogmadıgı gün
Ayın kırılıp döküldü gündür
Kim çöze bilir kalbimin sırrını
Aşkının uykuya yattıgı yerdir
Verde içeyim aşkın zehrini
Haruninin orda battıgı yerdir
Harun yıldırım
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta