Anlatsana Ferit Melen Meydanı

Herkes çocukluğunu yaşar derler ya
Zamanlı veya zamansız.
Ben de yaşadım apansız.
Tarlanın en orta yerinde çukurda
Susuz derelerin kurak tepelerinde
Kızağım naylon gübre torbasıydı altımda
Sürgün bitmez kış aylarında
Van da...

Dedim ya gülüm
Yaşadım çocukluğumu
Çavuşbaşı'ndan taa Melen Meydanı'na
Adıyla çınarları eskiten meydan anlatsana
Anlatsana
Su kanallarında yarış attırdığım ağaç parçalarını
Göbeğinde yirmi beş liraya su sattığımı
Ekmek çaldığımı
Çemberime gazoz kapağı takıp
Gezdiğimi ara sokaklarını
Anlatsana...
Anlatamıyorsun değil mi?
Çünkü artık yaşatmıyorum seni içimde
O bitmeyecak dediğim senaryo
O bitmeyecek dediğim çocukluğum bitti işte
Şimdi çaresizliğimin içindeyim Taksim'de
Ne çocukluğum kaldı ne de meydan
Geriye kalan bitmek üzere olan zaman....