Anlatsam Şiiri - Belgin Erturk

.
.
.
.
…// an

eğik her gölge boydan boya örter geceyi
sancılar çeken dalga ki
gözleri döker çakıl taşı
o/yar o/yar -öyle diyorlar- sanki azı dişi
sonrası mı
sonrası anlatılmaz
sır döker bozguncu her bakışı
sırf kendinden dökülüyor diye
didik didik eder bu şehrin şafağını
ne kadar kısadır dili
ne kadar diken yutmuş sürçerken
karanlık olan uykun /durma bir kandil yak uyanıkken

…// anlat

döllediğin sabaha hükmederken
avuç avuç tütsüle yüreğini
kal
kal
hatta kal ma
ör saçlarınla köşe bucak bu kenti
acı tütün kokmasın varsın
ensenden öpsün yaşam (korkarsın haklısın)
ufala sırtındaki kamburu
kanına yakıştığı kadar sarmala damarını
ki
el ayak ahkam keser sövmelere
örsünde ah örsünde şahlanır toz duman
deli taylar tırmalar toprağı
dokunmak kokar
sen kokar
ben kokar
biz kokmaz artık Anadolu (ne suyu ne toprağı)

…//anlatsam

bir kahin kanatlarında resmederken masumiyeti
eteğine dolmalı kanatsız kuşlar teleği
uçuşmalı yosun kokusunda buram buram
destansı bir ağıt olmalı/ yatağında hoyrat zaman
düşmeli geceden rakımı yüksek günahkar duaların
gece yeşil
gece sarı
birikirken gözüme ve hatta gömülürken
verecek hesabın olmalı
şahdamarına inmeli şaka değil
tek darbede
alnının çatına
ta oraya
b u ş i i r v u r m a l ı s o n s u z o l m a l ı
.
.
.