Roman olurdum anlatsam kendimi
Anlatsam belkide şair olurdum
Mutlulugumu anlatsam hüzünlerimi
Acılarımı anlatsam gerçegimi
Zamanın akışına kapılmış gidiyorum
Anlatacak çok şey var anlatamıyorum
Neyi anlatsam bilemiyorum
Korkulu bir geceden kobusumu
Alemin ortasında savrulduğumu'mu
Rüyalar içinde kaybolduğumu'mu
Acılarla yanıp kavrulduğumu'mu
Taştan kalbi olanlara vurulduğumu'mu
Anlatsam, anlatsam anlarlarmı
Şaşkın bakışlar içinde beni dinlerlermi
Ne tersine dönmüşüz iyi bak
Acılar bir yay, sözlerse bir ok
Zaman kalmadı artık gerçeği sök
Aklını başına topla gel
Mutluluğu kaçırma olursun bir sel
Akla ver akılla cevap
Rahat ol iylik yap denize at
Şaşma artık şu düzene
Azan bulurmuş belasını bilene
Tahta kanma bırak serveti
Alsın götürsün kini, nefreti
Rabbine sığın gerisi yalan
Al yüreğini et ibadet
Kefenin cebi yok nihayet
Kayıt Tarihi : 10.3.2006 14:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!