Anlatmıştı Şiiri - Ünal Çoban

Hala anlayamadım;
Hayatım neydi, neredeydi,
nereye gitti gidecek.
Ne zaman, nasıl, nerede bitecek.

Hayatın, dili olsa da konuşsa,
Doğarken mi sevindi yaşarken mi
Bilemedi,
Yoksa öleceği gün mü daha çok sevinecekti, Anlatamıyordu.

Dünyaya gözlerini açtığında,
Neler olup bittiğini, neler olacağını,
Kendisi ağlarken etrafındakilerin güldüğünü,
Ne çabuk, konuşup, yürüyüp büyüdüğünü,
Anlayamamıştı.

Bilseydi, yaşarken mutluluğun tadını,
Bulabilseydi, sevginin en kestirme hattını,
Severek, aşacaktı göğün yedinci katını,
Anlatacaktı.

Neden gönlünün ferman dinlemediğini,
Yüreğinin heyecandan titrediğini,
Ama sevdiğinden mi, sevildiğinden mi,
Anlatmalı mıydı.

Hayatın anlattıklarını, anlatamadıklarını,
Sona yaklaştığında da anlayamadığını,
Anlatacağının kalmadığını,
Anlatmıştı.

Ankara- 21.11.2013