Çocuk çocuk bakma öyle
Ciğerimi yakma çocuk
Garip mahsun durma öyle
İçime dert sokma çocuk
Somun ekmek bir oyuncak
Kalın zincirli salıncak
Seç beğen al birisinden
Oyna zıpla dalma çocuk
Ne istersin başka benden
Yok mu senin işin gücün
Çekingen mutsuz gözlerle
Ağlamaklı bakma çocuk
Ben mi çaldım yüreğini
Ben mi kırdım sevincini
Göz mü yumdum gördüm de
Boynu bükük durma çocuk
Çalan kimse geri versin
Kimliğine kavuş çocuk
Anlıyorum yaran derin
Çocukluğu yitik çocuk
Sen çocuksun geleceksin
Bir çiçeksin bir emeksin
Peki neden bu haldesin
Anlatması zor be çocuk
Kayıt Tarihi : 12.9.2005 10:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Can Ceylan](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/09/12/anlatmasi-zor-be-cocuk.jpg)
Bir dolu
Mavi çizdi çocuk
Dağ mavi
Deniz mavi
Gök mavi
Ve
Beyaz bir martı uçurdu maviliklere
Ağzında mas mavi bir çiçek
Dedim:
Bu nedir küçük
Dedi:
Öğretmenim özgürlük
Yüzü yerde yerde
Ensesi göğde
Elleri kir
Yüreği kahır içinde
Bir çocuk Oya
Albenili ambalajlarından öğrendi
Bir çok yiyeceğin adını
Hiç dondurma yalamadı
Kadınbudu köfte yemedi örneğin
Adını bile duymadı pizzanın
‘Çöplük’, diyorlar arkadaşları ona
Oya garip
Tekmeleri tokatları
Katık etti de yedi
Kuru ekmeğine hep
Oya yoksul
Oya öksüz
Oya suskun
Hayata insana
Ve de sana küskün
Nasıl küsmesin Oya
Bir çikilota bile yemedi
Şöyle ağız tadında doya doya
Oya yetim
Oya mazlum
Ama hayat zalim mi zalim
Sanırsın
Kaşlarında kanadını açmış kırlangıç
Göklere uçacak
Kırk kapandan
Seksen sapandan kurtulmuş
Serçe gibi atar yüreği
Bir soru sormaya gör
Ha çıktı ha çıkacak
Aman,
Tutun kalbini dışarı fırlayacak
Boynu keser sapı
Bileği kibrit çöpü
Ha kırıldı ha kırılacak
Aldı kalemi eline
Bir dolu yıldız çizdi karanlıklara
Çoban yıldızı
Zühre
Terazi İkiz
Yıldız yıldız yıldız..
Dolunay güzel mi güzel
Güleç mi güleç bir kız
Sanki sana göz kırpar gibi
Sanki umudun yitirme der gibi
Özenle yazdı altın
‘’Annemiz
Babamız
Köyümüz
Ne güzeldik üçümüz’’
Sıra sıra dağlar çizdi Mihriban
Uçuşan kuşlar
Koşuşan bulutlar
Kaçışan çocuklar bir de
Uçurtmalar uçurdu göklere
Kocaman bir güneş sonra
Yüzü güleç mi güleç
Gökyüzü ebemkuşağı renginde
Özene bezene yazdı altına
'Düşümüz! '
Ali bir papatya çizdi
Hani tek bir papatya
Belli ki
Çocuk hayallerindeki dünya
Ve altında koskoca bir sevda
‘’Gülüşümüz’’
Bir mısır koçanı çizdi birisi
Dedi: Eşitlik
Diğeri bir salkım üzüm
Her tanesi canlı
Her tanesi aydınlık
Dünyalar güzeli
Gülümseyen bir salkım çocuk
Altında: 'Kardeşlik'
Henüz Sevgi
Okumayı sökemedi
Dedim Sevgi
Nedir, Ne demek sevgi
‘’Bir tarla dolusu öğretmenim
Bir tarla dolusu
Güne bakan çiçeği! ’
Mavidir çocukların düşleri
Yürekleri
Kin tutmamaya yeminli
Bir kucak çiçek hani
Dünyaları
Milyonlarca milyonlarca öpücük
Mavidir çocukların düşleri
Gün gelir büyür
Hoyrat ellerde solar
Umudu yarına taşıyan gülüşleri
Mahmut Nazik 2000 MERSİN
Tebrikliyorum....
TÜM YORUMLAR (3)