Anlatmak İstediğim Herşeysin

Ya bir şey diyeceğim sana. Bir saniye susar mısın? Ne çok konuşuyorsun böyle! Sanki yıllardır biriktirdiğin her kelimeyi şimdi söylemek zorundaymışsın gibi. Biliyor musun senin o tatlı sesin, o kelimelerin içime huzur veriyor ama bazen seni izlemek istiyorum sadece, çünkü o güzel sesinin beni sardığını hissediyorum. Her kelimenin içime işlediğini bilmesen de seni dinlerken bir huzur buluyorum. Ne kadar çok konuşsan da her sözcüğünle adeta ruhuma dokunuyorsun. O sesin beni nasıl etkilediğini bilsen, belki susmanı hiç istemem ama bazen o sesin ötesine geçip sadece varlığını hissetmek istiyorum. Lütfen, hiçbir şey söyleme! hiçbir şey söylemeden, o güzel sesinle aramızdaki sessizliği hissetmek istiyorum…

Ne güzel gözlerin var senin, yılların yorgunluğunu bir anlığına unutturan ve o masum ve saf duyguları hatırlatan. Gözlerine daldıkça kaybolmak istiyorum ama zaten kaybolsam da beni hep huzur dolu farklı bir dünyaya geri getirecek bir sıcaklık var o gözlerinde. Bazen bir şiir gibi derin, bazen bir deniz gibi dalgalı gözlerin. Gözlerinde kaybolmak istiyorum. Sadece gözlerinle konuşmanı istiyorum. Çünkü o gözler, hiçbir kelimenin anlatamayacağı kadar çok şey söylüyor bana. Her bakışın, geçmişimin bir köşesine dokunuyor…

Ya bir şey diyeceğim... Dur, daha bitmedi lafım, sözümüzü kesme hemen… Biliyorum, sabırsızlanıyorsun, hep acele ediyorsun ama sana bir soru soracağım. Nasıl gülüyorsun, biliyor musun? Hani, yağmur yağar, ardından aniden bir gökkuşağı belirir ya, gökyüzü bir anda huzurla dolar ya, işte senin gülüşün de öyle. Ve benim ruhumun her tarafında bahar rüzgarları esiyor. Her konuşmamda, tam cümlemi bitirirken, o gülüşünle kesersin sözlerimi. İlk başta bunu fark etmemiştim ama şimdi biliyorum, senin gülüşün her kelimeden daha güzel, her cümleden daha derin bir anlam taşıyor. Senin gülüşünle gözlerinin kenarında beliren çizgiler, dudaklarının kıvrılışı, o naif mimik hallerin ve gözlerinde ki parıltı her şeyinle büsbütün oluyorsun adeta. Hani bazı insanlar bir gülüşle bütün dünyanı değiştirebilir derler ya, sanki o anlarda dünyam daha anlamlı, daha güzel bir yer oluyor…

Ya bir şey diyeceğim, şöyle biraz yüzünü rüzgâra döner misin? Rüzgâr da nasıl dans ettiğini bir kez daha görmek istiyorum saçlarının. Her telinde saklı bir hikâye var sanki; bazen bir sonbahar anısı, sararmış yaprakların rüzgârda savruluşu, bazen de bir ilkbahar sabahı. Saçlarının esintisinde kaybolmak istiyorum, çünkü her teli sanki bir zaman tüneli, sanki dünyanın telaşından özgürlüğe kaçışa açılan bir kapı…

Ellerin... Yumuşak ve nazik, her dokunuşunda içime işleyen bir huzur. Sanki o eller, tüm dünyanın ağırlığını taşıyabilecek kadar güçlü, ama bir çiçeği okşayacak kadar zarif. O eller ki, sadece tenime değil, ruhuma dokunur, beni olduğum gibi kabul eden o sevgi dolu avuçların. Her avuç içi çizginde benim yüreğim. Yüreğim ellerinden tutunur ne zaman düşecek olsa. Bazen de ellerin bana tutunur “güvendeyim ve hep seninleyim” der gibi…

Ya bir şey daha diyeceğim sana seninle ilgili ama nasıl diyeceğim, işte tam bilemiyorum. Ama neyse demeyeceğim. Yanlış anlarsın, belki de kızarsın şimdi. İçimde bunu demekle dememek arasında bir karmaşa var. Vazgeçtim, kararlıyım, demeyeceğim. Bu anı korumak, onu bozmamak için içimdeki henüz söylemediğim tüm duyguları unut gitsin. Sanki söylersem her şey değişecek, sanki o an tüm duygularım çıplak kalacak, o yüzden gönlümdeki her duygumu ulu orta salamam şimdi. Demek istiyorum ama dilim buna varmıyor. Aslında, seninle olan bu muhabbeti düşününce, sanırım benim içimde bir şeyler patlak vermek üzere. Vazgeçtim, kararlıyım, demeyeceğim. Belki başka bir zaman, belki başka bir şiirimde dökülür dudaklarımdan, ama şu an demeyeceğim. Şu an, içimde bir fırtına kopsa bile, saklayıp söylemeyeceğim. Kalbimin en derin köşesinde yankılanan o kararlılığı, şu an için içime gömeceğim. Boğsun, boğazıma düğümlenip, içimde saklı kalsın ezsin, yine de söylemeyeceğim. O yüzden hadi, sen de bana bir şeyler söyle! Yoksa bu tatlı duygusal karmaşayı daha fazla taşıyamayacağım… Ne diyordun az önce?...

(Ahsar Zerefşan/Denemeler- ANLATMAK İSTEDİĞİM HER ŞEYSİN. Ekim 2024)