Anlatmadan Gitme! Şiiri - Belfin Esra Şen

Mekanimiz belliydi bizim,
Dostlarla kaderdastik…
Ayni dyvarlarin, ihtiyar soluk alisina kulak tikardik beraber..
Duskun degildik kanimizca ama,
Adi duskunler eviydi..
Biz mi?
Biz degildik!

Yillarin yipranmis esintisiyle
Dipdiri bir bakis atardi..
Gozler hiç eskimezmis, diyenlerde hakliydi
Allardi, pullardi bohcasinda sevdasini.
Hani bende bos degildim ya
Ne o anlatirdi, ne ben
Arada farkedenlerde olmasa manasini
Kaynayip giderdi oylece,
Baktigi anlar, derinden..
Mekanimiz belliydi bizim…
Bizim de, gizliden gizliye buyuyen sevdamizin da.
Burasi dar-ul acizeydi!

Bazen aynaya donerdim sirtimi,
Sirt sirta uyurduk.
Bu benim cehrem degildi, bir oyundu
Yoksa zamanami vermistim
Elimden yuzumden,
Suskunlugumuzun diyetini?
Yo hayir! Bu ben degildim
O bakislarda olmasa o da o degildi!
Evet, burasi duskunler eviydi,
Biz sevdaliydik,
Aynalar yalanci..
Ihtiyar olsaydik, bu yanan kalpte nesi?
Ask gencti, biz genctik, ev bizimdi
Burasi dar-ul acizeydi,
Biz, aciz degildik...

9 mayis Sali 2000