Anlatma Çocuk Şiiri - Yasin Emre Karatekin

Bir defa dinlemedin beni!
Kızdın, sinirlendin, örseledin, kibirlendin.
Kirlendim ben, neden diye sormadın.
Çünkü bir defa dinlemedin beni.
Ailene sinirlendin, benden çıkardın.
İş yerinde gerildin, benden çıkardın.
Trafik vardı, yağmur yağdı, saçın bozuldu:
Bana bağırdın; bir kere dinlemedin beni.
Güzel seviyor diye fırça yer mi insan?
Güzel sevdim diye kızdın!
Güzel öpüyorum diye, sımsıkı sarılıyorum diye.
Ya bir gün aynı sıcaklıkta sarılmazsam diye!
Şimdiden tavır aldın, üzdün, üzüldün…
Saygı duydum sana, kızdın.
Nedenini sormadın bir defa bile.
Saygı değil miydi yaşatan en güzel aşkları?
Sevdim kızdın, saydım kızdın, sustum kızdın..
Konuşmama hiç müsade etmedin.
Kendin çaldın kalbimi kendin de boş bıraktın.
Oysa anlatacağım çok şey vardı sana
Bir kere bile dinlemedin.
Her tavrıma neden göz yumuyorsun dedin.
Arada sinirlen bağır, çağır dedin.
Ben sana bir kez bile sesimi yükseltemedim.
Neden diye sormadın,
sorduğunda da dinlemedin.
Alttan alıyorum diye sorun çıkarır mı insan?
Alttan alıyormuşum nazlarını, kaprislerini…
Bir de çok özlüyormuşum seni.
Vay be takıldığın şeylere bak hani.
Seven insan, aşık olan insan
Katlanır her cefasına, saygı duyar.
Sormadın hiçbir zaman nedenini
Bir defa bile dinlemedin beni.
Arkana bakmadan gittin sorunsuz yerde
Çok geçmeden daha belki bir hafta
Kahve içelim, konuşalım diye mesaj attın ya;
Kahve içmeyi nefret ettiğimi bile bile…
Ya unuttun sevmediğimi!
Ya da önemsemediğindendir beni.
Gelmememin nedeni ailemle olmam değildi;
Konuşalım demen de tatmin etmedi beni,
Çünkü bir defa bile dinlememiştin beni…