Sadece kavakların ve buğday tarlalarının olduğu bir yerde,
Ha bir de babamın diktiği reçellik gül bahçesinde geldim dünyaya.
Duvarları kalın bir evdi galiba, bir de ahır vardı…
Bir de bahçede bir su kuyusu.
Altıma bir bez bağlardı anam ya da Hatçe Ana belki de ablam.
Ama hatırladığım bir şey vardı sıcak mı sıcak bir toprak.
Büyüyünce öğrendim, adı höllükmüş şimdinin çocuk bezi…
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



ünal abi emn ol sen çok iyi bir babasın
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta