Anlatış Şiiri - Hüseyin Başaoğlu

Bazı çırpınışlar sondur, bulunduğun batakta
Bazısına rahat yoktur, ne sokakta ne yatakta
Bazısına görünür mutlu yarın âfakta
Halbuki bilmez, yiyecek ekmek yok mutfakta

İnsan iki melekeyle birlikte yaratılmış,
İyilik te kötülük te özüne çoktan katılmış
Melekûta bakarken, hırstan dönmüş gözleri
Bazılarının ruhu çok önceden satılmış.

Kimisi başını örter, kıçımı kurtaracağım diye
Kimisi sokak sokak sürter, döner erkek deliye
Kimisi şeytanla danseder, iyi niyetler derneğinde.
Kimisi mutluluktan çatlar, sanal gerdeğinde.

İnsan bir âlem bir tuhaf, öleceğini düşünmüyor
Bu dünyada kurtuldu ya, öbür tarafta da sanıyor.
Birçok insan şeytanın, güleryüzüne kanıyor
Ancak iş bitiminde, kimmiş onu tanıyor.

İstediğin kadar iyi niyetli olabilirsin
Çevrendeki herkesi kandırabilirsin
İstersen iyi niyetle tüm mahalleye ver
Güzel duygularını,benden uzak ol yeter.

Merak etme sana bişey olmaz,iyi niyetti derler
Sonra bu da yoldan çıkmış,olmuş bişeyler
Bir kere çizgiyi geçtin mi getiride
Hepsi sıraya girer, Hanımefendi. derler.

Biliyorum bence sen, en güzel şeylere lâyıksın
Hattâ elindeki yetmez, bir tane daha yedek al
Boylu boyunca sefâsını sürerken oyunculuğun
Ne halt edersen et ama yeterki benden uzak kal.