Anlatırım Garibanı Şiiri - Hamiş Mustafa

İçimi dağladı gördüğüm gariban,
Tabakasından çıkartıp tütünü saran,
Baktı uzaklara içimi dağlayan,
Garibanım.

Siğarasındaki duman yıllarını anlatıyordu,
Yüzündeki çizğiler yaşadıgı ömrü biliyordu,
Zamana meydan okumuştu ona gülüyordu,
Garibanım.

Yaş yetmişti,beli bükülmüştü,
Yerden kalkmak için bastona düşmüştü,
Çoruk çoçuk gözünde ölmüştü,
Garibanım.

Daldı gözleri yaşadığı günlere,
Bir şeyler anlatıyordu bilenlere,
Şükür etmesini biliyordu başına gelenlere,
Garibanım.

Elini vermedi öpmek isteyenlere,
Kahır ediyordu kendine umut verenlere,
Belliydi yardım etmişti hep düşenlere,
Garibanım.

Saç sakal karışmştı bir birine,
Varmak için bekliyordu evine,
Gözleri çağırır gibiydi uzaktakine,
Garibanım.

Mustafa gördüğüne bakıp ağladı,
Belliydi onunda yüreğini dağladı,
Yaşadığı günlerine umut bağladı,
Garibanım.

11.08.2012 Gördüğüm kimsesiz birine yazdığım şiir.