Ne yaşamın, güzelliği var ruhumda,
Ne de doğacak, bir güneş ufkumda,
Uzunca kollar, boğar beni rüyamda,
Anlatılmaz acılar, yaşıyorum ben…
Güller boyun bükmüş, artık soluyor,
Gönül pınarım, gözyaşımla doluyor,
Gökyüzünde melekler, bana ağlıyor,
Anlatılmaz acılar, yaşıyorum ben…
Sevdalar hep yalan, hep sahte çıktı,
Dostlarım dünyamı, yakıp ta yıktı,
Deli gönlüm hayattan, usandı bıktı,
Anlatılmaz acılar, yaşıyorum ben…
İnsanları hep, kendim gibi gördüm,
Birine bir şey olsa, ben de üzüldüm,
Şimdi yalnız kalıp, köşeye büzüldüm,
Anlatılmaz acılar, yaşıyorum ben…
Kayıt Tarihi : 20.11.2005 09:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bu dizeleri okuduğu zaman ''ben bunları yaşamadım'' diyecek kimse var mı acaba?
ilhan keskinöz
TÜM YORUMLAR (1)