ne kadar çok ağlayabildiğimi öğrendim,
bu elleri tuttuğumda,
rengine bakmadım,
biçimiydi benim canımı parçalayan...
büyük olduğuna bu kadar utanmadım avuçlarımın hiç,
sıcaklık veremediğim parmaklar mahvetti beni...
insanların fazlaya meyline kahrettim,
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta