Ağlayınca ben,
geceyi üşüten keklik nefesli dağ başlarında;
sızlayınca ardı sıra,
bir acının türkü desenli ılıman kıyılarında
akrep hayalleri görürüm zehrini damardan veren,
her şeyi unutup emekletsemde mutluluğu,
gri sorunlar karşılar beni endirek vuruşlarla.
yıldız ağlayışlarınca parlayıp;
evren karmaşasınca karışsamda
kaçamam bahar sözlü gül gülücüklü yarimden.
şizofren hayalleri görüp dağılsamda
gecenin müsvedde yüzlü ak pak caddelerine
kimse ayıramaz beni kara gözlü al benizlimden
seviyom seni kız üzme gel vurgunum sana.
07.10.2003
Mehmet Selim TolayKayıt Tarihi : 16.6.2004 13:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Selim Tolay](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/06/16/anlatilmaz-3.jpg)
Turhan Toy
TÜM YORUMLAR (1)