Susabilmek ve susturabilmek için uyumayı düşündüm.
Beynimden taşan sözcükleri tutabilmek.
Ölüm ve yaşamın kıyısında durdum.
Zarar ve ziyanın ortasında.
Ölümün kapımızı çaldığı o akşamda donup kaldı çığlıklar .
Donup durdu senin için olan yaşam.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta