Beklentilerimiz de umutlarımız kadar umutsuzluğa kapılmıştır aslında. Umutsuzluk: öyle aşinayız ki bu tanıma, tanımlarken bile aslında sinyallerini veriyor her bir satırda... Nedense hepimiz büyük bir gayretle sözde yaşam savaşları veriyoruz, yanıltıyor bizi zihnimizin oyunları, tanımsızlıkla sınadığımız tüm bu yaşayış metamorfozları insanı ister istemez akıl üstü bir oyuna itiyor çılgın badireler atlatan yaşam savaşlarımızda...
sözler duyguları;duygular mantığı; mantık ise bizlerin hür iradelerini al-aşşağı ediyor fakir bir zihin teranesinde... sözde savaşlar, kuramlar, varlıklar, soykırım denilen asparagaslar, politik oyunlar hepsi aynı tema içerisinden fışkıran 1001 gece masalları kıvamında... umudunu yitiren insan benliklerinin farklı renk, ırk, dil, din gözetmeksizin yakalandığı amansız hastalık olan umutsuzluğunsa çağımızın en büyük problemi halini almasında baş rolü oynuyor bu meymeletsiz meret...
baksanıza çevrenize kaçı yaşamdan korkmuyor bakın ama görerek bakın bakmak için değil görmek için bakın.. çaba sarf ediyoruz deniliyorsa faydasız feda etmeden olmuyor bazen.. neyi feda edeceğiz ki uzayan haber başlıkları, sonsuzlaşan ve herkeste görülen depresif ve pesimist isyan arbedeleri, omurgasız canlılar kıvamında sürünerek ve kıvrılarak değişkenlik gösteren rasyonellik ve reelistlik zaman darbeleri.. hangimiz ne gibi yaşıyoruz ve hangimiz yoldan karşıya geçiyoruz bilinmiyor...
yıllardır öğretilenler ve yıllardır bu öğretilenlere verdiğimiz tepkiler değişmese de, yenilenemese de bu mantıksız mantık söyleşileri durmadan gayret ve azimle savaşanlarımız da yok değil elbette...
yani hepimizde omurgasız değiliz ya...
umutsuz olmayanlar da var elbet hayatta!
şu 22 senelik absürt hayatımın içinde yer yer sağanak yağışlı depresif anlar, bazen gök gürültülü aşklar, kimi zaman kurak ve bol güneşli arkadaşlıklar unutmadan en önemlisi tipi şeklinde de dostluklar yaşadım... esen rüzgarlara sövdüm belli belirsiz estiğinden kavuran sıcaklara küstüm beni eritip bitirdiğinden.. kaybetmekten korktum mevsimlerimi... kazanmaktansa hiç kaçmadım sevdiklerimi..
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta