dağınık seslerden toplamıştım seni
güllerin altının oyulduğu günlerdeydik
kırılmış kaldırımlar gibi ağlıyordun
sorusuz bir cevaptan savrulduğunda
kader kokusu satıyordu mülksüzler
üstümüze başımıza gece bulaşıyordu
/ey aşk
/ varlığındır beni umutlandıran
/ ve bütün uzuvlarımı kanatlandıran
/ yokluğun, umut lâhitlerinde hapsediyor beni
/ ruhsuz ve karanlık
/ kim bilir, belki de sana adıyor beni...
Devamını Oku
/ varlığındır beni umutlandıran
/ ve bütün uzuvlarımı kanatlandıran
/ yokluğun, umut lâhitlerinde hapsediyor beni
/ ruhsuz ve karanlık
/ kim bilir, belki de sana adıyor beni...
ölümün gölgesi değil ölümün ta kendisiydi saçlarım
siyahında tadına varacağın koyu bir yalnızlık
sensizliğin bende bıraktığı bıçak izleri
uğultulardan sıyrılmış bir ben vardı sende
şimdiyse kalabalığın içinde başlı başına bir uğultuyum
gel gör ve al götür beni ölümlerden
bırak saçlarımın siyahlığı burada kalsın
aydınlık sabahları görsün gözlerimiz
sen beni sükuta bağlayan meselem
yoksa sen misin bu nehirden akıp giden ... ?
(çok güzel bir şiir yüreğinize sağlık şiirinize karşılık bende bir şiir yazmak istedim)
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta