Anlatılamaz Şiiri - Bahtiyar Mecnun

Lise Yıllarıydı aslında hikayeye ortalardan başladım vede tam bir klişe :) , H.G yi çok seviyordum bu öyle büyümüştü ki içimde ben bile bu aşkın büyüklüğünden korkar oldum delirdim. Her önüme gelene her tanıştığım insana onu anlatıyodum dakikalarca, saatlerce anlatıyodum ve bu öyle bi anlatıştı ki karşımdakilerin sıkılmadan dinlediklerini görüyordum.En son askerlik yıllarımda ankara mamakta bi çadırın içinde tam 1,5 saat anlatıp sonrasında çadırdan çıktığımızda tüm bölüğün gittiğini ve bi grup arkadaşımla ceza yediğimizi hatırlıyorum bu onu son anlatışımdı daha sonra da bi kaç kişiye anlattım belki ama artık ne eski gücüm ne de eski sevgim kalmıştı, ki yıllar boyunca hep şunu demiştim asla unutamam asla yıllar geçse de seveceğim 12 yılın ardından unutmak hiç özlememek te varmış. Şimdi bi çocuğu var üstelik ve ben ne zaman sağda solda resmini görsem ve ya onu görmek için resmine baksam o artık benim sevdiğim kadın değil O ARTIK BENİM ANLATTIĞIM KADIN DEĞİL...