Anlatı Şiiri - Tunç Ziya Agur

Halkların buluştuğu bir şuurda
Vaktinden önce
Kârlı bir günde doğdum.
Dört mevsimlerce yetiştim durdum
Yasalarca kalıba döküldüm
Beslendim, aç kaldım
Elimi attığım her işte
En az bir teşekkür kazandım.
Ekmek yapmayı da öğrendim
Herkesin birbirinin uşağı olduğu halde
Patronluk tasladığı bu devirde
Elimden geldiğince yolda kaldım.
Hep ağırdan aldım geçtiğim yerleri
Önemli değil
Ömrüm sonsuza açılır bir gün.
Otomatik dümen kurmuş Çalab
Direksiyonda insan
O'nun gibi değil
Her tasarımına bir bakıcı gerek
Üstelik ne ilmi var ne tâati
Süt içermiş eşya nedir bilmezden önce melekleri.