Anlatamıyorum Şiiri - Gülücük Hatun

Orhan Veli Üstad yazdığında,
Anlatamadıklarını anlatmış…
Birbir, satır satır…

Ben ise anlatamıyorum…
Ansızın boynuna sarılmak istediğimi,
Gözlerine bakarken sana neler söylediğimi,
Elin elime değse yüreğimin kanatlanıp gidişini,
Ve dünyadaki herşeyin de biz insanlar için olduğunu..

Sevmek nedir deseler belki bir şiir yazabilirim,
Belki de kimbilir bir resim çizerim.
Ama bunların hiçbirisi yerini tutmaz bilirim,
Ben sana bakarken gözlerimdeki tutkuyu ve haykırışı..

Sana sarılmak ve haykırmak isterim;
Evet bunu ne çok isterdim..
“petek gözlümsün..” derdim
Ama bunu ben, bir de Allah’tan başka,
Ne sen bilirsin,ne de sokaktaki kedi..

Sokaktaki kediler benden daha şanslı,
Onlar çekmiyorlar ya benim çektiğimi..
Aşk bu sanırım, tüm kapıları çarpıyor bir bir yüzüme,
Bugünlerde ben kimim bunu ben de bilememekteyim.

Anlatamıyorum bilirim,
Ateşte unuttuğum yemek mi dersin
Yoksa sabahlara kadar uykusuz geçen geceleri mi?
Senin ismini sayıklamamak için uyumadığımı da bilir misin?

Gerçi sen koca bir hainsin!
Çaldığın yüreğimin ne çektiğini de hiç bilmezsin.
Bilemeyecek, anlamayacak kadar saf da değilsin ya,
Neyse işte sana kötü söz demeye de dilim varmıyor,
Kıyamam sana, anlasan bilsen kimbilir ne derdin..

Anlatamayıp da kıvrandığım saatler..
Ve kimselere anlatamadıklarım…
Kendinle övün bunlar hepsi senin eserin..
Şarkılar,şiirler,satırlar ve saatler..
Yakıyor içimi bir bir,
Başka gözlerle buluşmasın yalvarırım neolur gözlerin..

Anlatamıyorum..
Gücüm yok..
Anlatamıyorum..
Okadar cesur değilim..
Seni sevmeye cesaret ettim,
Ölüm bile gözümü korkutmuyor bukadar..
Ama seni kaybetmek..
Benim için demektir ki son nefesim..

Beni öldürmek istersen,
Aynı şeyleri söyle birdaha,
Birdaha öldür beni defalarca,
Başkalarını yalvarırım yanımda bir daha anma!

Anlatamıyorum,
Birdaha sevmek tövbesi versem..
Anlatamıyorum..
Aşk yorgun düşürdü beni..
Seni ilk görüşümden beri..

ANLATAMIYORUM…