Anlatamiyorum Şiiri - Yasin Evliyaoğlu

Anlatamıyorum susuyorum gizliyorum içimde
Bir rüzgar sesi gibi kalbime doğru çınlıyor sesin
Sabah esintisiyle değiyorsun naifce, saç telime
Gözlerimi kamaştıran bir ay ışığı gibi yansıyorsun

Bunca keder bunca üzüntü yol alırken patikalarda
Bizler yalanla gerçek arasında git geller yaşıyoruz
Bahar mı, kış mı, bunu bilmeden koşuyoruz uzağa
Kimse, yalnızlığın kimsesizliğin tarifini yapamaz ki

Bundan böyle yalnız yol alıyoruz hayat yolunda
Kulvarlar farklı, görüşler farklı, düşünceler yaslı!
Kader bir an gösterir mi bizlere o günleri bilmem
İzin ver değme bütün anılar bitsin, boş ver silinsin!

Hangi ağıt ki son bulmamış, yalan Dünya'da
Hangi imtihan ölene kadar, üzerek sürmüş ki?
Buhranlar son bulur, tebessümler gelir elbet..
Yeniden yeşereceğiz sahra çölünde, vaha gibi!