Sessiz çığlıktır içimden gelen,
Her bir yanımda yağmacılar,
Ayaz sokaklarda tir tir titriyorum.
Yaşadıklarımı anlatamıyorum.
İstanbul'a dönmek artık hayal.
Dönüşü olmayan bir yoldayım.
Gayriihtiyari sesleniyorum hayata.
Yaşadıklarımı anlatamıyorum.
Hüzzam notaları işlerken ruhuma,
Vefanın da kaybolduğunu gördüm.
Acı da sancı da hayatın kendisi de,
Yaşananları anlamlandıramıyorum.
Sonbahar son yaprağını da kopardı,
Şimdi her tarafta bir sessizlik var.
Gözden gönülden geçenleri anlamıyorum.
Kainat sustu katre katre arş-ı alaya gidiyorum.
Kayıt Tarihi : 2.2.2019 13:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Serkan Bol](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/02/02/anlatamiyorum-115.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!