Bir Orhan Veli tanırım,
Rakı şişesinde balık olan.
O kısacık ömründe,
Ömürlerden dem vuran.
Aslında; Ne Muallayı tanıdım.
Ne de Süheylayı.
Deniz tutar beni…
Kalmış ki; musiki eşliğinde sandal sefası
Bildiğim tek şey;
Beni de hep onu mahveden
Güzel havaların mahvettiği.
Hiç rastlamadı bana,
Denizden çıkagelen bir deniz kızı
Bu yüzdendir ki;
Bilemiyorum şarkılar mı güzeldi,
Kifayetsiz olan kelimeler mi?
Gözümüz hep açık olmalıydı,
O koca şehirde
Dinleyemedim,bu yüzden
Onun kadar İstanbulu,
Bir Orhan veli bilirim ben,
Kendisine ait esvabları ile
Kimsenin olmayan sokaklarda
Çukurda can veren;
Bir iş var bu işin içinde,
Rüzgardan mı dersiniz?
Yağmurlar halen eğri yağıyor.
Anlatamıyorum...
Kayıt Tarihi : 8.2.2014 02:20:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (2)