Anlatamazsın Şiiri - Ali Urgan

Ümitler girer önce şu kirlenmiş toprağa,
Terkederek dünyanın kışını ve yazını.
Alıp başını gitmek de var dumanlı dağa...
Sende çalarsın garip bir sevdanın sazını.
*
Buğulanır gözlerde ağlamış hatıralar;
Duman duman birikir başından atamazsın.
Kim dinler ki derdini, belki de yanlış anlar (?)
Suskun yalnızlığını yutar anlatamazsın.
*
Öyle alem ki dünya, ne canlar zehreyledi;
Bedenin ruha zindan, istesen kaçamazsın.
Düşman oldu insana, insanı kahreyledi,
Nedir ölüm, yaşam ne, pusar anlatamazsın (?)
*
Gün gelir eşin, dostun yabancı olur belki...
Güvendiğin el olur sırtından vurur belki...
Bitmez içinde yaran bir ömür durur belki...
Yutkunur çırpınırda, kusar anlatamazsın.
*
Sonun musalla taşı, otursan meşk tahtına;
Yudum yudum anılar gelir elbet aklına.
Milyon kere eza var, kahredersin bahtına,
Sükûta erer ruhun, susar anlatamazsın.
..........
Ali Urgan