Anlatamazsın Şiiri - Rıdvan Gökay

Ağlayamazsın, konuşamazsın
Bağırır her yanın ama sesin çıkmaz
O yaranın acısını haykıramazsın
Yaraya bastığın tuzun canını nasıl yaktığını
Anlatamazsın..

O'na duyduğun hasreti
Her gece uyuyabilmek için yatağında nasıl dönüp durduğunu
Her sabah vaktinden önce kalkıp
İki damla uyumamışken neden erken uyandığını
Anlatamazsın..

O'nu düşünmemek için yaptığın saçmalıkları
Sudan korkarken okyanusa düştüğünü
Hayalet gibi dolanıp durduğunu
Anlatamazsın..

Konuşamazsın O'nunla
Bakamazsın fotoğrafına
Baktıkça çocuk gibi mutlu olup aynı anda ağladığın o fotoğrafa bakamazsın
O'nu gördükçe içinin nasıl yandığını
Gördüğün her insanda onu aradığını
Baktığın her kızda aslında O'na baktığını
Baktığın kızda O'ndan bir parça bulma ümidinin nasıl bir şey olduğunu
Anlatamazsın..

Kendi ipini çekmişsen eğer
Kendin için ağlayamazsın
O ipi çektikten sonra
Neler olacağını bilirsin

Bilirsin onun sıcaklığını-
Başka hiçbir tende bulamayacağını
Bilirsin hiç bir şeyin eskisi gibi olamayacağını
Bilirsin kendi haline
O ağlanacak haline acıyamacağını
Tek damla gözyaşı akıtamayacağını

Gözyaşlarının ancak O'nu düşünürken
O'nun haline üzülürken akıcağını bilirsin
Bilirsin de, yinede çekersin o ipi
Anlatamazsın..

İtersin ayağının altındaki tabureyi
Boğazını sıkmaya başlar ip
Nefesin kesilir
Öldürürsün yüreğindeki sevgiyi..