Anlatamamak Şiiri - Kenan Kara

Bir ateşi yakıp bıraktılar sinemize
İçimize aldık tüten dumanıyla birlikte
Ateşin cürmü yetiyordu
Hali hazırdaki feryadımıza
Yeryüzünü delip geçen kederimize
Ama bilmiyorlardı
Ellerinde bir kanlı hançer
Kurumamıştı henüz
Bir önceki yara izlerimiz
Acıları tazeleyerek diri tutmak
Bunun icin gerekliydi
Cehennemdeki yenilenme gibi
Oysa yaşamak istemistik
Bir karın tokluğuna
Ama izin vermediler
Elden ele dolaşan bir korku
Kime dokunsak
Kan damlıyordu yarasından
Buz yüklü gemiler dolaşıyordu gözlerinde
Öfkemiz yardan büyüktü değildi

Ağladık günlerce
Üzülmüyor sandılar
Son bir nefes bırakmak istedik havaya
Vaktin doldu dediler
Anlatmak istedik en yalın haliyle
Anlatamadık