Anlatamam Kendimi Şiiri - İbrahim Sağır

ANLATAMAM KENDİMİ

Seyrederken aynada mutlu-mutsuz yüzümü,
Bu ömür denen takvim bitecektir sormadan.
Ertelenmiş tövbeler örselerken özümü,
Ruhum bedenden çıkıp gidecektir sormadan.

Anlatamam kendimi içimde ukde kalır,
Zamanın akışında bir meçhul vakte kalır…

Bu gölgeler mülkünün umarsız pazarında,
Biçilir fikirlerim mantığın hızarında.
Bir suçlu mahkûm gibi sevgili nazarında,
Efkârım duman duman tütecektir sormadan.

Duygular vadisinde akıl yedekte kalır,
Anlatamam kendimi içimde ukde kalır.

Her seher gün doğanda beni bende aradım,
Hüsran yağmurlarında ak saçımı taradım,
Ne bir dosta yaradım ne kendime yaradım.
Nefsin hilesi beni ütecektir sormadan.

Kâinat aynasında cismim bir nokta kalır,
Anlatamam kendimi içimde ukde kalır.

Zonklatırken beynimi bir ummalı tefekkür,
Tekmil düşüncelerim gâhî esir gâhî hür,
Cevapsız suallerin hendesesine yürür,
Bu ömür denen rüya yitecektir sormadan.

Sırlarımın tamamı gayrı felekte kalır,
Anlatamam kendimi içimde ukde kalır.

İbrahim Sağır