Anlatamam Şiiri - Kamuran Tuna

Umut sunar evrene, o efsunlu bakışlar
Sanırsın yaza döner, kutuplarda ki kışlar
Nedendir böyle bilmem alev, alev yakışlar?
İmbatlarla süzülüp, kalbe doğru akışlar

Kıskanıyor aynalar, sarsılıyor yerküre
Uzatsa ellerini, ha değecek göklere!
İnsan, gider de gelir, sanki binlerce kere
Gözlerinin içinde, bilinmeyen yerlere

Tanımı kolay değil, bakışı hale kadın
Sonsuza kadar sürsün, bitmesin saltanatın
Dört mevsimin baharı, menekşe lale kadın
Mutluluk diyarından, silinmesin hiç adın

İnan ki bitiremem, seni yıllarca yazsam
Yeter mi ki cümleler, çaresizim ne yapsam?
Benzerini bulmaya, diyar, diyar dolaşsam
Seni bana çizer mi, bilmediğim bir ressam?

Cemalinin aksi, bitmeyen özlem biz ’de
Meltem olup eserken, doğu Karadeniz’de
Kır çiçekleri açtı, ondan kalan her iz ’de
Yazılmamış hecedir, ne şarkıda ne söz ’de

Aşarak enginleri, umuda doğru akar
Ak göğsüne imrenir, yüce dağlardaki kar
Alev almış dudağı, saçlarında kızıllar
Hayat dolu gizemi, yakar âlemi yakar