Anlatamazdım seni, yetmezdi 29 harf...
Ve o harflerden türeyecek, cümleler...!
Dağarcığım tükenir susardım, yalnızca...
Ruhum gözlerinde sözlerim, boğazımda boğulurlardı...!
Sonsuzluğa bakmak gibiydi sana bakmak...
Şimdi ruhum bir kara deliğe tutsak...!
Sönüyor, kayboluyorum zemheri karanlıkta...
Ne tuhaf değilmi, yine yetmiyor 29 harf..
Ne yokluğunu ne içine düştüğüm boşluğu...anlatmaya.!
Kayıt Tarihi : 31.10.2010 18:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)