Bir gün seni anlatmak istedim bir kır çiçeğine,
Güvenip açmak üzereyken yüreğimi,
Engelledi bir ses beni
“Senin kalbinin şahidi bir mevsimlik mi? ”
Anlatamadım…
Sonbaharda solup gitmesinden korktum senle birlikte
Açamadım ruhumun pencerelerini ay ışığına.
Kalbimi senin kalbine mahkum ettim bir ömür boyu;
Çıkmadı affım!
Kurtulamadım…
Hiç bakmadım gözlerine,
Bakamadım
Kaybolmaktan korktum, deniz gözlerinin derinliğinde
Gözlerinin ışığı vurdu sözlerimi;
Konuşamadım
Tam da anlatacakken sana ölümsüz sevgimi
Her şey bitti artık!
Terk ettin şehrimi…
Ben sana kendimi anlatamadım!
(16.10.2001-Birecik)
Kadriye AkıncıKayıt Tarihi : 13.4.2007 10:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)