Anlatamadım Şiiri - Mutlu Bal

Sandım ki ;
Tüm kışlarımın baharıydın sen …
Ne kadar üşüyüp titresem de ,
Sarılıp ısıtırsın yüreğimi, yüreğin de …

Tutmasan da olurdu ellerimi ,
Gözlerimde kendini izlemesen de ..

Ayakkabına değen tozlara imrenirken ,
Hasretin sürmelerini, çektin gözlerime …

Düşlerine kabus olmadım ,
Yastıkların taşlara dönmedi …

Gizli gizli gözlerinden süzülmedim ,
Yokluğuma sarılıp , uyumadın belki …

İsmin Mutlu olup da ;
Sahte gülüşlere tenezzül etmedin …

Gülümsemek zorunlu değildi ülkende ,
Belalar yağmur gibi yağsa da ;
Göğsünde söndürüp cümlesini ,
Herkese ve her şeye inat ,
Dimdik yürümek zorunda değildin !!

Fırtınalardan, tufanlardan sıyrılıp da ,
Yüzlerini okşayan bir kar tanesin de ;
Kaybetmedin ! umudunu, hayallerini …

Tüm eksik yanlarımın, tamlarıydı gözlerin …
Ben sana hiç anlatamadım ,
Zaten sende, hiç anlamadın …