Anlatamadım-2 Şiiri - Hasan Turgut

Bilmem, nerelere, kestin bileti.
Giderken, odamdan, sök hayaleti.
Edecekken sana, en son daveti.
Anlatmak istedim, anlatamadım.

Her naz, her tafranı, alttan alarak.
Seninleydim, sensiz,, sessiz, kalarak.
Ne geçti eline, böyle yakarak.
Anlatmak istedim,anlatamadım.

’Boş-a çektin’ diyorlar,, bunca küreği.
Ezdin, kırdın, yıktın, seven yüreği.
Kimse bükemezdi, demir bileği.
Anlatmak istedim,anlatamadım.

Ne yaptınsa, sustum, her bir ahına.
Ahınla bereber, binbir vah’ına.
Yorgunum, başlarken, gün sabahına.
Anlatmak istedim,anlatamadım.

Ne geçti eline, kırıp yıkarak.
Eski resimleri, yırtıp, yakarak.
Maziden, bir parça, hatıra bırak
Anlatmak istedim,anlatamadım.

Arkana bakmadan, gidip kaçarak
Gidişinle, derin yara, açarak
Arkandan seslenip, ’alçaksın’, ’korkak’
Anlatmak istedim,anlatamadım.

Kaybettin, sevgimle olan savaşı.
Zehr ettin, öğünü, ekmeği, aşı.
Benimki sadece, dünya.telaşı.
Anlatmak istedim,anlatamadım.

Ne dön geri, nede, bir özür dile.
Düştün işte böyle, dillerden dile.
Dudaklar,ismini, anmıyor bile.
Anlatmak istedim,anlatamadım.

Gitte, sığınacak, bir liman keşfet.
Sana az üzülmek, azdır, merhamet.
sev diyordum sana, n’olur zahmet.
Anlatmak istedim,anlatamadım.

Yolun açık olsun, gitde mutlu ol.
yapraklar misali, kuruyupta sol.
Mutluluk yolu değil,o gittiğin yol.
Anlatmak istedim,anlatamadım.