Bir ömür...
Kaldırımlarda,
Köşe başlarında.
Tükenip gitti de,
Ben bir gün bile sana,
Sevdamı anlatamadım.
Nasıl susarım artık,
Nasıl sustururum, içimdeki isyanı?
Dudaklarımdaki hıçkırık;
İçindeki fırtınanın kısık sesidir.
Yanaklarımdaki gözyaşları,
Çılgınca yağan yağmurun özentisidir.
Bir gençlik..
Gurbetin yollarında,
Hasretin kollarında,
Eriyip gitti de,
Ben bir gün bile sana,
Sevdiğimi anlatamadım,
Nasıl yanmam artık,
Nasıl söndürürüm içimdeki yangını?
Cehennemler kuruldu yüreğimde,
Kül gibi savrulacak kara sevdam,
Kahkalarla gülüyor,bağlandığım ümitler,
Ne zaman ki feryat etsem, haykırsam.
Muhsin Bükücü
Kayıt Tarihi : 15.10.2018 09:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir ömür... Kaldırımlarda, Köşe başlarında. Tükenip gitti de, Ben bir gün bile sana, Sevdamı anlatamadım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!