Anlatamadım... Şiiri - Soner Gürler

mektubunu okudum bugün,
yine...

paçalarımı dizime kadar sıvayıp,
mutluluğa dair
resmini çizdiğim,
o kumsalda oturdum.

kalktım,
ayaklarımı serin sularda dolaştırdım.
her satırında içim alevlenip,
denizler gibi köpürürken bazen de,
okuduğum anlamsız bir sevda masalının
belki de yorumsuz bir ortasındaydım.

oysa ben hep,
yaşatmak istemiştim bizi,
coşkumuza anlamlar katıp,
şarkılardaki gibi
devlerin aşklarından bahsedip,
hep sen ol istemiştim
sevda masalımızda...

ama olmadı, beceremedim yine.
derdimi kime anlatayım ben şimdi...
dinler mi beni hiç
gecenin rengi,
anlar mı ki denizin en derinindeki,
batık bir gemi.
ya da senin için topladığım
tüm kır çiçekleri...

ben anlatamamışken kendi yüreğime,
nasıl anlatayım şimdi
boynu bükük o çiçeklere,
göklerdeki o sonsuz maviliğe,
bizi yakan
güneşe.

anlatamadım...

Soner Gürler
02-02-2005