herşey anlatılabilseydi şüphesiz yaşam daha farklı olurdu. r.d
Gözlerim ki, kara kara
Aynasında zülfün tara
İşte mizan işte dara
Kirpiğimden süzülürken...
*
Ben bir çocuğum
Şefkate hasret...
Kadınım
Aşk’ a aç...
İnsanım
Anlamaya, anlaşılmaya muhtaç
Uzat
Tut ellerimi...
Tut, bırakma! İncinir gül,
Çığ düşer kardelenlere
Kırılır candalı, bülbül
Hazin bakar, bırakırsan...
Sana gereksinmem var çocuk!
Bu çığlıklar yılların birikimi
Bu susamışlık
Başkaldıran özümün sevgi ekini.
Bulup yitirmek değil,
Yiteni bulmak derdim!
El ele
Göz göze
Onurlu ve saygın...
Yürek derinlerinde ara, bul beni!
Yaşamak ve yaşatmak adına
Tut ellerimi...
Tut, bırakma! Dağ gücenir
Küser dumanı, kar erir
Kurur damar, ölür nehir
Hicran akar, bırakırsan...
Sen...
Yüreğimde ki delişmen;
Dört mevsimi yaşadın,
Ağladın mı gecelerin yalnızlığında? Haykırıp isyanları
Yandın mı çalınan hayatlara?
İncindi mi adalet duygun haksızlıklara?
Yaz sıcağında kışları yaşadın,
Kıvrandın mı yalnızlığın ayazlarında?
Her düşen yaprağın ayırdına vardın mı hüzünle?
İnandın mı yine de,
ilkyazın güzelliğine?
Dinledin mi kuş cıvıltılarını şarkı diye? Seyrettin mi
Baharın dalında tomurcuğu?
Mırıl mırıl bir kedi... Okşayıp tüylerini
Dokundun mu yüreğine, son kez bir son baharın?
Fısıldadın mı en güzel aşk sözlerini, bir kadına?
Sardı mı sıcaklığı, tutarken ellerini?
Ilık ılık aktı mı asil kan, damarında?
Uyandı mı en güzel duygular, diyarında?
Sarstı mı depremlerin tepeden tırnağa hiç?
Bilmediğim depremlerin
Öfkesiyle kırılırken...
Yeniden yeni em’ lerin
Öreninde dirilirken...
Ah, çocuk! Ah deli mavim, ah!
Son yazları yaşamak, devingen bahar gibi;
Yüreğin yüreğimde, elimde elin
Bir masum ışıltı gördüğün gözlerimde.
Bu canım can bulacak canınla ancak!
Son yanış son eriyiş, aşkın deminde
Uzat
Tut ellerimi
Tut, bırakma ne olur!
Bırakma ki; soysuz dehir
Takmasın boynumuza nir!
Gidiyoruz, var mı âhir?
Yanar bahar, bırakma ki...
Refika Doğan-Antalya
nir: boyunduruk
dehir: zaman, dünya
YeniEdebîAkım:Gülce/Buluşma
Refika DoğanKayıt Tarihi : 1.1.2006 03:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
müzeyyen başkır
amma neylersiniz Ömürde sürgün üstüne sürgün zaten hayatın kendisi bir sürgün.. hatasız olamıyoruz..Bende o elinizi şimden geri bir dost bir arkadaş olarak tutuyorum Ve sanırım şiirde kastedilen de sizi anlamış ve gerektiği şekilde tutmuştur elinizi.. şiiriniz çok tatlı çok hoş -Sorduklarının hiç birini de yaptığım söylenemez..
Nescafe fincanıyla sade bir türk kahvesi eşliğinde muhteşemdi şiiriniz.. sağlık ve mutluluklar sizi bulması dileğimle ilhamınız bol olsun değerli dost esen kal sevgiyle kal..
son yazları yaşamak istiyorum, devingen bahar gibi;
yüreğim yüreğinde
elim elinde
gözlerimde masum ışıltılar...
hayat bulacak bu can,canınla ancak...
sen,
güzel insan,
uzat
tut
elimi bırakma,
bırakma ne olur!
ELİNİZE YÜREĞİNİZE KALEMİNİZE AĞZINIZA SAĞLIK ÇOK GÜZEL ŞİİRLERİNİZ VAR MÜKEMMEL TEBRİKLER KARAMURAT29
şiirin derinlik kazanması buna derim işte...ve duygularının yansımasını sorularda gizxleyen harika bir duyuş...
çok sevdim bu şiiri...rebrik ederim sayın refika hanım...sevgilerimle...
TÜM YORUMLAR (24)