Kimine kırk katır, kimine kırk satırdı,
Kimine hoş, kimine ceviz kabuğunu doldurmazdı,
Kiminin yüreğine dokunmuştu, kimine faydası yoktu,
Kimine söz, kimine lâl oldu dilimiz,
Hal böyleyken şaire benzetti kimisi,
Gel görki,
Bir kendimizi anlatamadık...
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
