Anlatamadığın bir şey vardı Şiiri - Yoru ...

çocuktum. Bahçemizde birketler vardı ve ben kendi başıma evcilik oynuyordum. Oyuncağım ise tabak çanak yaptığım gazoz kapakları plastik bir bebek ve bir iki kumaş parçasıydı. Evimiz mezarlığın yakınındaydı ve birden mezarlıktan bir ses geldi. İnce tiz bir ses kulaklarımı tırmalıyordu Korktum öylesine korktum ki ezan bitinceye kadar yerimden kıpırdayamadım. Ve hiç unutmadım o müezzinin sesini...

Şiiriniz bana bu anımı hatırlattı birden.

güzel bir şiir kutlarım

'O zaman ağlamadığın şey işte anlayamadığındı' Sevgili şair,'ağlamadığın' diye okursak kasden,bilerek,ohh iyi ki de ağlamadım mı? Yoksa 'ağlayamadığın mı?' Şiiri sevdim,kutlarım.

Anlamadığım bir şey var, usta! Kütüphaneden aşırdığınız kitaplar, yasal mıydı, korsan mı? Çalıntı kitabı özendiren bir şiir aynı zamanda korsan kitap okumakla suçluyor şimdi şairini. Şiirin güzelliği de cabası:)