Anlatamadığım Hayatım

Bu kadar şiir yazdım derdimi anlatamadım
Elimden geleni yapmak istedim,bir yol bulamadım
Şimdi böyle olduğum için çok pişmanım
Ne olursunuz beni affedin...

İnsanlar hata yapar dedim çıktım yola
İyice kafamı bulandırdım düştüm dara
Hayatın dilencisi sandınız vermediniz para
Kafaları birbirine verip ne olur yol gösterin bana

Hiç kimseye derdimi diyemedim,çekindim
Ama bazıları vardı ki zorla anlattım
Anlattıklarım beni zaten anlamadı
Anladıklarını sandılar,hep yanıldılar

Hayatımın en zor sekiz senesini yaşadım ilköğretimde
Hor görüp,ittiler,kalktılar,ezdiler bile bile
Adamdan saymadım elveda bile demedim üzüle üzüle
Değişik bir ortama girecektim acısını bile bile

Burda ortam biraz farklıydı
Bütün sırlar,acılar yüreğimde saklıydı
İlk başta derdimi anlatacak kimse yoktu,dertlerim sıktıydı
Sonra bir arkadaş buldum derdimi anlattım açıldıydım

Tekrar kapanmak istedim olmadı
Ağzım-dilim gevşedikçe gevşedi
Bazılarının gözünde bu adam yalaka damgasını yedi
İşte o an çok ağrıma gitti