Bir kız tanıdım,
Umut doluydu kalbi,
Masumdu gözleri.
Bir kız tanıdım,
Hayat onun için
Siyah ve beyazdan ibaretti.
Bir kız tanıdım,
Sadece kendiyle ilgili,
Değiştirebileceğini düşünen her şeyi.
Acaba ben de onun gibi miydim?
Bulutlar üstünde uçan.
Ne zaman anladım?
Hayatın ibaret olmadığını
Siyah ve beyazdan.
Ne zaman fark ettim?
Grilerin varlığını.
At gözlüğü müydü?
Yoksa pembe bir gözlük müydü?
Bana düşündüren
Her şeyi değiştirebileceğimi,
Her güçlüğü yenebileceğimi.
Ne zaman yedim ilk kazığı?
İlk defa ne zaman kaybettim?
Ne zaman bitti masumiyet çağı?
Her çöküşün ve bitişin ardından
Kim bilir kaç kez dirildim.
Bir kız tanıdım,
Bir midyenin içinde
Bir inci gibiydi.
Daha bilmiyordu,
İçinde yaşadığı denizi.
Bir kız tanıdım,
Bir kozanın içinde
Bir ipek böceğiydi.
Bekliyordu kelebek olmayı
Ve umuyordu kırlarda uçmayı
Bir kız tanıdım,
Daha yaşıyordu masumiyet çağını.
Söylemek, anlatmak isterdim,
Daha neler göreceksin diye.
Anlatamadım, kıyamadım.
O midyenin içinde bir inciyken,
O kozada bir kelebek olmayı beklerken,
Anlatsam da anlamayacaktı,
Anlatsam da inanmayacaktı.
Kayıt Tarihi : 17.5.2002 22:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!