Uzatır gibi boynumu ilmeğe
Uzatmak elimi sana
Unutup yarelerimi
ve sızılarımı
Kanmak güzel gözlerine
Nice yalnızlıklardan süzüp ömrümü
tutunmak çaresizliğime
Ecelsiz ölümler gibi
çiroz hayeller kurgulamak
Yni nasıl anlatsam
Ait olamamak belki
ya da
Ceketini almadan çekip gitmek
kendimden öteye
Yani dilime dolanan
ve söyleyemediğim
Saklayıp ceplerime
uluorta salıverdiğim
rezilliğim....
Aslında bu ben değilim
Umuda öksüz
hayata yetim
Gecekondu tutarsızlığım bu
Anlatamadığım...
(ekim 2002-İstanbul)
Mehmet ErdoğduKayıt Tarihi : 15.7.2003 11:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!