Yine aynı duygu bu,hani anlatamadığım.
Ağlamakla gülmek arasında,susup kaldığım.
Sürünmekle koşmak arasında hep bocaladığım.
Nasıl desem garip bir duygu işte,anlatamadığım.
Bu abide,garip bir nesne gibi duruyor karşımda.
Bir kolu yeri tarayıp,bir kolu uzanırmışçasına arşa.
Bu bir yükseliş mi? Batışa mı benziyor yoksa?
Bir küre kabuk üzerinde boğuşta,onu anlatamıyorum.
Bu kayboluş,top yekun kutsallığın çekişimidir göğe?
Lanetli geminin tayfaları gibi,kayboluşumudur denizde?
Hava ile su misali,tam kesiştikleri yerde,
Bir garip teneffüs içindeyim işte,onu anlatamıyorum.
Bu yeniden şekillenme,doğuşun müjdecisi mi?
Yoksa tamamen yok olma,silinmenin simgesi mi.
Doğmak ve yok olmanın arasındaki sınır çizgisini,
Hayat kabul etmemenin feryadındayım,onu anlatamıyorum.
26.6.1985/İstanbul
Necdet Cemal OcakKayıt Tarihi : 9.2.2007 23:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ağlamakla gülmek arasında,susup kaldığım.
Sürünmekle koşmak arasında hep bocaladığım.
Nasıl desem garip bir duygu işte,anlatamadığım.'
Harika, yüreğinize sağlık sayın hocam. Evet
zaman zaman bazı duygular arasında sıkışıp kalıyoruz galiba...
Yine aynı duygu bu,hani anlatamadığım.
Ağlamakla gülmek arasında,susup kaldığım.
Sürünmekle koşmak arasında hep bocaladığım.
Nasıl desem garip bir duygu işte,anlatamadığım.
Saygılarımla
TÜM YORUMLAR (4)