ya bacağım kırıldı
ya bilmediğim bir yere gidiyorum
iki köpek yavrusu ellerim
bacaklarımın arasında bir inek
ve ben bir kedinin düşmanlığını kazandım
hiç sevmedim kendimi
ilk sevgilimi de
aldattım
kafatasım cam ayakkabısıydı külkedisinin
kızkardeşlerin ayağına denediler yalnız
olmadı
tılsım yalandı ve
başlıca günahım ense köküme dokundu
dişimin acısına bir baltayla saldırdığım gece
ay gökte
buzdan bir küreydi
yarı tanrılara ve tanrılara saldırdım
insanın en çirkin mahsülünü
sundum kesik başlarına
salyalarımı akıttım ağzımdan
öptüm dudaklarını
korkunç çığlıklar attım bölünüp bölünüp
bir orduya dönüşürken
taşları kemirdim
korkudan açılmış gözlerin kıyısından geçtim
kalanlar
tüm anlamları verdiler
çok geç
külkedisinin ayağını yedim
insan dilinin son parçasıyla dedim bunu
kadehimi zırhımın parlak demiriyle tokuşturdum
kılıcım avının izini keserken
hintliler geceyi mısralara dizdiler çarçabuk-yavaşça
uçmak bir ses tanesiydi
ay kürelerin en zavallısı
dünya gri bir taştı artık
en derindekinin kafasına fırlattım onu
Kayıt Tarihi : 6.12.2006 18:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
***
Not:
Baha bunu sevecek:) Hşşşt..şiir buldum aloo..kıyır kıyır..
gördün mü peki -neyi-?
ürküntü, tiksinti ve umutsuzluk
bendeki izi dizelerinin
ihanet ve nefret
kalmış mıdır başka olumsuz duygu boca edeceğin şiirine
büzüldüm kaldım
anlatmışsın
TÜM YORUMLAR (4)