Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Kaybedenlerden değil miyiz? Dünya denen kafeste olmaya alışarak.
Yaradan’ın aşkına sırt çevirip gereksizliğinde hayatın şanslar aramak.
Azalanlardan değil miyiz? Yalanlarında hayatın ceset ceset çoğalarak.
Biz ne vakit kıyametimizin yollarını döşer olduk geldiğimiz yeri unutarak.
Kutlarım Üstadım,
Değerli kaleminizden nice şiirlerinize,
Sağlıcakla şen ve esen kalınız,
En içten selam ve saygılarımla.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta