Bir el indi benliğime, tuttu çıkardı varlığımın üstüne.
İnsana baktım, insanlara… İnsanlığa…
Kendime baktım yaşanmışlıkların ağırlığı gözlerimde.
Kayboldum her defasında ne geldiyse aklıma.
Ruhuma dokunan bilinç ötesi yalnızlığın sonsuz iradesi.
Anlatabilirliği anlamıyla sınırlı zaman mekan belirsizliği.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
