Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
özlenmiş duygularımıza eklenirse kirli yaşamdan bıkmışlık ne olur dersin? çocukluğumuzun baharlarına özlem mi? ve şiirlere düşen bir garip hal... bazen yaşanamaz şeylerin hayali... hani çocukluğumuzdan kalma;yumuşak bulutlarda sabaha uyanmak, herşeyin yolunda gittiği masal diyarı... gel yine düşlerime gir rüyalarıma. bir şiir daha özletti seni. bırakma ellerimi çocukluğum. (teşekkürler)
gayret ederseniz anlatirsiniz :)) siir güzel...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta