Kelâm mahpus, kalem prangalardayken
Aç sefil, çaresiz korla dağlanıyor.
Gözyaşı eşikte kanla çağlıyorken
Zehir zıkkım kusan gönüller kaynıyor.
Çapul mabullar kaşla gözle boyanmış
Kanundan nizamdan kullar yoksun kalmış,
Meydanlar çirkefli zil zurna kaplamış,
Zehir zıkkım kusan gönüller dağlanmış
Kayıt Tarihi : 18.2.2011 13:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
X
SELAM VE SAYGILARIMLA
TÜM YORUMLAR (6)