Anlat Deme Şiiri - Naki Aydoğan

Bu gün şiir okuma bana
Bir hikâye anlat
Yazmayı öğretme bana
Okumayı anlat
Okuduğunu anlata bilir misin?
Bana.

Ben tarih okudum.
Ama ne tarih anlatmak gelir içimden
Ne de bir arkeoloji kazı yapmak gelir içimden
Sanat yapmak gelir içimden
Tarihi okuyan bir Rönesans yaşar içinde.
Sonra aydınlanmayı anlatmak ister
Aydınlandığını göstermek ister
Klasik müziğin büyüsünde dışa vurumcu bir resme bakar
Heykel gibi kalır, toplumun içinde
Ve heykelini yapar.
Ben ne anlatayım 3. Milenyumun başında
Yine her milenyumun başında olacağı gibi
Bir felsefe taşı var.
Bir araç gereç ve ya bir cihaz var.
Kumanda etmek ister her insan dünyayı,
Kendi canın var, kalbin var ve de bir beynin
Kalben inan bir beyninle kendi hayatını idare etsene
Yok, dünyayı idare edeceğim.
Niye o zaman azıcık ünlü olunca şımarıyorsun.
Ben bir tahtaya binip uçmak istiyorum
Basit ve yalın insanların arasından uçmak istiyorum
Nereye!
Nereye istersem ama insanlardan bağımsız
İlişki kurup ticaret yapmadan,
İnsan, insanı çok yoruyor.
Gideceğine kalacağına pişman oluyor çoğu zaman.
Hele siyasileri dinlemek, insan doğduğuna doğacağına pişman oluyor.
Ünlüler kussa alkış istiyorlar.
Eleştiriyorsun yarabbi şükür deyip kendilerine iş modeli yapıyorlar
Anlamıyorum, anlamaya çalışarak anlatmaya çabalıyorum
Olmuyor gülüp geçiyorum.

Niye tahta, demir ağır olur herhalde.
Bisiklete binmek ve bir tahtayla uçmak eğlenceli olur ama
Yalın bağımsız olmaz, güldürürüm ancak.
Zamanda kapı aralamak ve uzayda mesafe kısaltmanın yolunu bulmalıyım.
Doğmak ve ölmek güzel ama yaşamak bazen sıkıcı oluyor.
Her misafirlik iyi geçmiyor, bir hayat.
Bir de büyüyüp yetişmek var ki çok ilkel, zaman yolculuğunda evrim.
Birde dünyada var olmak yok mu?
Canlı canlı yer pişirir yer.
Çoğu adam oburluğunda övünür.
Çoğu zaman garip değil mi?
Giyinmek ve barınmak yok mu hayat bir çile çoğu zaman.
Doğumunla iniyorsun dünya ya
Büyüyüp yetişmenle neslinin inmesine sebep oluyorsun
Sonra kalkış için yaşlanman gerek, bir kazaya kurban olmadan.
Aniden ölüp toprakta mı çürürsün yoksa içten içten çürür,
Toprağa az mı iş bırakırsın.
Kalkışını canlı mı yaşamak istersin.
Zamanda kapı aralamak evrimle mi olacak yoksa bir cihazla mı gerçekleşecek.
Mesafe kısaltmak bir var olup bir yok olmakla mı yoksa
Bir dünyayı ateş yakıp uzay kapsülümüzü fırlatmakla mı olacak
Evrenle bir bütün evrim taşınmak zor,
Atomlarımıza ayrılıp bir gezegene ışınlanıp, yetişmemiz lazım.
İşte güneş ve ışığı
Ve işte gezegenimiz dünya
Ve de işte güneş toplanmamız
Biz insan toplanmışken diğerleri hala hayvan ve bitkiler
Taş toprak olanlarımıza bak birde!

Bana okuduğunu anlat deme
Şiir okuyayım sana.